هدف: پژوهش حاضر به عنوان بخشی از یک مطالعه وسیع تر روی نقش های جنسیتی افراد مبتلا به اختلال هویت جنسی (GID) انجام شد و هدف آن تعیین گرایش جنسی در مبتلایان و مقایسه آنان با افراد سالم بود.روش: در بررسی مقطعی حاضر، 12 مرد و 27 زن مبتلا به اختلال هویت جنسی با 81 مرد و 89 زن شاهد مقایسه شدند. گرایش جنسی افراد و انگاره فرد از هویت جنسی با دو پرسش بررسی شد. داده ها با استفاده از آزمون T، تحلیل واریانس، آزمون مجذور خی و آماره کاپا تحلیل شدند.یافته ها: در گروه مردان مبتلا به GID، یک نفر به زنان گرایش جنسی داشت و بقیه (91.7 درصد) به مردان گرایش داشتند. در گروه زنان مبتلا به GID ، فراوانی گرایش جنسی به زنان و مردان، به ترتیب، 96.3 و 3.7 درصد بود. فراوانی دگرجنس گرایی در مردان و زنان شاهد، به ترتیب 93.8 و 69.7 درصد برآورد شد. فراوانی افراد مبتلا به GID متمایل به جنسیت زیستی خود میان مردان و زنان تفاوتی نشان نداد (p>0.05) و هم خوانی بالایی میان جنسیت زیستی و گرایش جنسی این افراد دیده شد (k=0.653، SE=0.164، p<0.001).نتیجه گیری: در بیماران ایرانی دچار اختلال هویت جنسی (GID) هم خوانی بالایی میان جنسیت ترجیحی و گرایش جنسی افراد دیده شد.

هویت جنسی عبارت است از احساس فردی مرد یا زن بودن که از سنین 3 و 4 شروع می شود. برای تشخیص اختلال هویت جنسی در DSMIV دو ملاک عمده وجود دارد که ملاک الف – همانندسازی قوی و مستمر با جنس مخالف و ملاک ب – احساس ناراحتی مستمر با جنس خود یا احساس نامتناسب بودن در نقش جنسی خود را شامل می شود.شیوع این اختلال، از 16-6% در مطالعات همه گیرشناسی غیررسمی متغیر بوده است. برای ارزیابی این اختلال می توان از گزارش والدین، روشهای رفتاری و فنون فرافکن استفاده کرد. از عارضه های همراه این اختلال می توان به افسردگی، آشفتگیهای رفتاری و اختلالات شخصیت اشاره کرد. بین سوگیری جنسی و هویت جنسی رابطه قطعی نمی توان فرض کرد. در سبب شناسی این اختلال می توان به عوامل زیستی روانی و اجتماعی اشاره کرد. در مدل نظر زاکر برادی و کواتیس، یک عامل عمومی که اضطراب کودک را افزایش داده و عوامل اختصاصی که به صورت پویا در درون خانواده یا کودک وجود دارند، به عنوان علل اصلی اختلال هویت جنسی معرفی شدند. برای درمان می توان از فنون رفتاری و روان تحلیلی و آموزش خانواده استفاده کرد، ولی کار با خود بیمار و درمان عارضه های همراه، از جمله، افسردگی و سایر مشکلات روانی – اجتماعی، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

هدف: این گزارش با هدف معرفی موردی از تشخیص اولیه هویت جنسی و تغییر جنسیت نگاشته شده است. روش: مورد زنی 40 ساله، مطلقه و دارای 2 فرزند بوده و برای تغییر جنسیت تاکنون 6 عمل جراحی را پشت سر گذاشته است. پس از یک ماه زندگی در نقش مرد، با هدف برگشت به وضعیت جنسی نخستین خود یعنی داشتن نقش جنسی زن به کمک اعمال جراحی و ازدواج دوباره با همسر پیشین و بر عهده گرفتن سرپرستی فرزندانش در نقش مادر به پزشک مراجعه نموده است. پزشک قانونی به درخواست وی او را برای اظهار نظر به درمانگاه انستیتو روانپزشکی تهران ارجاع نموده است. او در این درمانگاه بارها مورد مصاحبه های روانپزشکی و ارزیابی های روانشناختی قرار گرفته و سپس اعلام شده است که انجام هر گونه اقدامی که وی را به وضعیت پیش از عمل جراحی برگرداند، پذیرفتنی است و از آن حمایت می شود. یافته ها: ارزیابی ژنوتیپ مراجع را 46xx، موافق با جنس زن نشان داد. آزمون های رورشاخ،MMPI  وMCMI_II  اختلالی را نشان نداد، اما گویای ویژگی های شخصیتی وابسته، نیاز وابستگی و جلب توجه، دودلی، شک و تردید نسبت به خود و رویکرد خود انتقادی بود. نتیجه: اگر چه درمان جراحی در بیماران با تشخیص اولیه اختلال هویت جنسی موثرترین شیوه درمانی می باشد، برپایه بازنگری شرح حال این مراجع، پذیرش پیشنهاد تغییر جنسیت نیاز به بازبینی دقیق معیارهای تشخیصی دارد.

هدف: هدف این پژوهش مقایسه راهبردهای مقابل ه ای و سبک های دلبستگی افراد دارای اختلال هویت جنسی با افراد بدون اختلال هویت جنسی می باشد.روش: این پژوهش بر اساس طرح علی مقایسه ای انجام شده است. جامعه آماری تعریف شده در این تحقیق شامل همه افراد دچار اختلال هویت جنسی و افراد عادی همتای آنها در شهر تهران بودند. بدین ترتیب که دو گروه افراد با اختلال هویت جنسی (30 نفر) و سالم بدون اختلال هویت (30 نفر) که با روش نمونه گیری در دسترس و باتوجه به متغیرهای جنسیت، میزان تحصیلات و سن همتا شده بودند مورد مقایسه قرار گرفتند. سپس هر دو گروه به پرسشنامه راهبردهای مقابله ای کارور، شایر و وینتراب (1980) و مقیاس دلبستگی بزرگسالان (RAAS) پاسخ دادند داده ها با روش تجزیه و تحلیل واریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: تحلیل نتایج نشان داد که افراد دارای اختلال هویت جنسی نسبت به افراد بدون اختلال هویت جنسی از سبک دلبستگی ناایمن تری برخوردارند و از راهبردهای مقابله ای هیجان مدار استفاده می کنند F=8.737 و P<0.01.نتیجه گیری: به طور کلی نتایج نشان داد که سبک های دلبستگی افراد در روابط بزرگسالی، سلامت روان و استفاده از راهبردهای مقابله ای آنها در برابر مشکلات زندگی تاثیرگذار است.

مثنوی مولانا جلال الدین رومی دایره المعارف فرهنگ ایرانی- اسلامی است. این اثر به دلیل اشتمال بر داستان های متعدد و نیز به دلیل تعمق مولانا در مسائل روان شناختی، اثری مهم و قابل تأمل است. بر این اساس در این تحقیق اختلالات جنسی و مسألۀ هویت های جنسی متفاوت (دگرباشان) -که به دلیل عرفی کمتر به آن توجه شده است- بررسی می گردد. سؤال تحقیق این است که مولانا کدام ناهنجاری های جنسی را در لابلای حکایات بیان کرده است و دیدگاه او دربارۀ دگرباشان چیست؟ هدف تحقیق این است که دقت نظر مولانا دربارۀ اختلالات جنسی بیان شود و در عین حال به روش تحلیلی – توصیفی نقدی بر دیدگاه او و هم عصرانش دربارۀ هویت های جنسی دیگرگونه مطرح شود. این تحقیق نشان می دهد که گونه های مختلفی از اختلالات جنسی از سوی مولانا در پردۀ طنز و حکایت طرح و نقد شده است. از آن جمله: هم جنس گرایی، پدوفیلی، بستیالیتی، بهره کشی جنسی، اختگی، مبدل پوشی و... . همچنین دو هویّت جنسی برای مولانا و هم عصران او غریب بوده و نکوهش شده است، این دو گروه «مخنّث» و «سَعتَری» نامیده شده اند و همان است که امروزه ترانس سکسوال و لزبین نامیده می شوند. مولانا این خوی همجنس گرایی و رفتارهای منوط به آن را در این دو طیف، ذاتی – معادل مادر زاد و ژنتیکی- دانسته؛ عملکردی که درون آن تناقضی آشکار نهفته است و امروزه می توان دربارۀ آن تأمل و تجدید نظر کرد. معرفی این دو جنسیت، آن گونه که در این مقاله آمده تا کنون صورت نگرفته و می تواند زمینۀ تحقیقات مرتبط دیگری را فراهم آورد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.